canada2017.reismee.nl

Dag 9

Dag 9 fort McLeod

Vandaag blijven we in Fort McLeod om van alles te doen. Relaxed opgestaan en ontbeten. Die nacht heeft een stinkdier genoten van onze afgekloven maiskolven. Die lagen in een plastic zak buiten de motor home. Natuurlijk hebben we het opgeruimd zodat jet stinkdier weg bleef.

Na een korte rit kwamen we bij Buffalo haed smashed inn museum. Dit museum is gebouwd in de rotsen van een berg. Dit museum verteld het verhaal van de blackfoot indianen duizenden jaren geleden. Zij leefde in de bergen en zij dreven de Buffalo’s op een bepaalde manier over de rotsen heen en daar vielen ze dan te pletter. Ze leefden van de Buffalo’s en gebruikte alles van het dier. Zoals de huiden om kleding en tipi tenten te maken en de botten om gereedschappen van te maken. Het was een erg interessant museum. Daarna zijn we naar het centrum van Fort McLeod gereden om naar het Fort te gaan. Daar aan gekomen kreeg Wanda een teleurstelling te verwerken. Ze wilde ons meenemen naar een musical ride met paarden in het Fort. Overal stond beschreven dat de laatste show om 3.30u zou zijn. Helaas werd bij de kassa verteld dat deze show niet door ging. Een reden konden ze niet geven. Hier was Wanda niet blij mee want ze wilde het ons vraag laten zien. Jammer maar helaas. Om de middag toch goed te maken heeft ze getrakteerd op een lekker ijsje.

We zijn terug gereden naar de campground om daar diner te maken. Eindelijk de spaghetti die Wanda ons al 3 dagen beloofde. Maar elke keer veranderde ze haar plan. We hebben haar daar lekker mee geplaagd. En natuurlijk aten we er maiskolven bij die we zelf schoonmaken. Boor dtabwe gingen eten zijn we gaan zwemmen op de campground. Het was water was niet echt lekker warm maar wel lekker om even af te koelen. De hot tube die er bij was was heerlijk We waren daar een bezienswaardigheid. Er zat een meisje uit Calgary die vroeg waar we vandaan kwamen en toen ze hoorde dat we uit Amsterdam kwamen begon ze te juichen “wauw ik heb nog nooit iemand gezien en ontmoet uit Amsterdam “. Ze maakte nog net geen foto van ons. Gezellig met haar zitten kletsen verder.

Na het zwemmen hebben we heerlijk gegeten en nog buiten gezeten. Wanda en Dave kunnen dan heerlijk verhalen vertellen over al hun reizen.

Morgen gaan we op weg naar de mountains

Groetjes van ons.


Dag 7 stetler oude stoomtrein

Dag 7

Beste lezers,

Het is alweer dag 7. We vermaken ons prima in de motor home. Het is echt een geweldig vervoermiddel om je in Canada te verplaatsen en alles mee te kunnen nemen. Het is wel wat werk om weg te gaan omdat je dan alles weer moet inklappen etc. Maar met z’n allen is dat goed te doen. Sam weet precies wat hij moet doen en helpt Dave buiten. En wij helpen binnen alles vast te zetten en op te ruimen.

Vandaag zijn we relaxed opgestaan en heeft Wanda voor ons een heerlijk ontbijt gemaakt. Een Mcdonalds ontbijt noemt ze het. Met de sandwichmaker maakt ze een broodje met daartussen kaas, ham en ei. Echt lekker. Sam en Danny zijn na het ontbijt gaan zwemmen in het meer waar we aan stonden. Ik ben mee gegaan om te kijken hoe zij het koude water gingen trotseren. Het was echt koud maar ze hebben gezwommen. Toen we terug kwamen had Wanda gedoucht, een douche met afwisselen warm en koud water. Dus of het echt lekker was kon ze niet zeggen.

Alles weer opgeruimd, slides in en toen zijn we op weg gegaan naar Stetler. Daar stond een oude stoomtrein klaar voor vertrek. De kaartjes stonden op naam van Wanda en we konden onze plaatsen in de trein ook weer vinden door haar naam te zoeken boven de banken. Echt zoals het vroeger ging. We gingen een tot maken naar Big Valley, een klein dorpje in de buurt van Stetler. Onderweg (in de slome trein zoals Sam zei) werd van alles verteld over de trein en de omgeving. Van Wanda hadden we ook een muntje gekregen wat we evt nodig zouden kunnen hebben in een noodsituatie????

Na een tijdje ben ik met Sam een stuk door de trein gaan lopen, in de laatste wagon konden we in het tussenstuk van de trein naar buiten kijken. Dit deden we omdat de trein stil ging staan in de middle of nowhere. Net op het moment dat we naar buiten keken kwamen er paarden met rovers voorbij rijden. Een van hen schreeuwde iets tegen ons en schoot in de lucht met zijn (nep) pistool. “O zei Sam als je iets naar achteren gaat staan dan zien ze je niet” en juist op dat moment kwam er een rover langsrennen. Hij zette zijn pistool in Sam zijn rug en wilde geld. Sam schrok zich rot en gaf zijn muntje snel af. We hebben ons rot gelachen daarna. We zijn een stuk de trein weer doorgelopen en bij de open wagon konden we goed naar buiten kijken. Daar werd een heel toneelstuk opgevoerd met paarden en rovers. Erg komisch. Daarna reed de trein een klein stukje door om in Big Valley te stoppen. Daar hadden we bijna 2 uur om rond te kijken en te eten in een grote tent Het dorpje was klein maar leuk om in rond te wandelen. Wanda vond in een antiek winkeltje nog 2 oude porseleinen KLM huisjes. Op de terugweg was er entertainment in de wagon. Een lange rit in een oude trein met daarbij toch een aantal verassingen.

Terug gereden naar de campground en daar nog een tijdje buiten gezeten. Om 22.30 was er een vuurwerk show op het strand. Samen met Sam ben ik er naar toe gelopen. De andere hebben echt wat gemist. Het was zeer druk op het strand en het was een geweldige show. We hebben echt genoten

Na een lange dag waren we weer terug in de motor home en zijn we gaan slapen.

Tor snel

Danny, Sam en Karin.


Dag 8 lange rit

Dag 8

Vandaag een lange rit voor de boeg. We gaan van Stetler naar Fort Mcleod.

Dus op tijd opgestaan en alles klaar gemaakt voor vertrek. Keurig op tijd zijn we vertrokken. Sam vond dat hij nog niet genoeg had geslapen en is op de bank in de motor home verder gaan slapen.

Het landschap was eerst heuvelachtig en nog aardig groen en langzaam veranderde het in een plat landschap. In dit gedeelte van Canada is het erg droog waardoor er geen boom groeit. De bomen die we zien zijn door mensen geplant. Het gras is eerder geel bruin dan groen. Geregeld zie je een sprinkler installatie over de velden rijden om het gras en gewassen nat te houden en om erosie tegen te gaan. Ze verbouwen hier veel maïs, aardappelen en uien.

Alles lijkt plat en dan in een keer gaat de weg een heel eind naar beneden en rijd je een dal in en net zo snel rijd je weer omhoog. In het dal ligt vaak een rivier maar die staat zeer laag.

Na een lange tijd rijden zijn we even gestopt bij een tankstation in de middle of nowhere. Even de benen gestrekt en toen zijn we verder gereden.

In Taber zijn we eerst gestopt om mais te kopen bij een auto en tentje langs de weg. We hebben 2 grote zakken met maiskolven gekocht. 2 verschillende smaken blijken het te zijn. Mais is iets wat hier veel gegeten wordt in deze tijd van het jaar. Daarna zijn we naar de Wallmart gegaan voor de boodschappen. Dave heeft nadat we klaar waren zijn broer Ed gebeld, die woont in Taber. Deze was net bij de Wallmart geweest ? maar hij kwam weer terug om zijn broer te begroeten. Dus in de motor home hebben we op Ed gewacht. Buiten was het nl erg warm met 32 graden. Ondertussen zijn Danny en Sam naar Tim Hortons gelopen en kwamen terug met een wrap voor Sam en donuts voor iedereen.

Ed is een leuke man die erg lijkt op Dave. Na een half uurtje ging hij er weer vandoor en zijn wij nog 100 km door gereden naar onze campground in Fort McLeod.

De lucht werd steeds donkerder onderweg. Eerst dachten we dat het smoke was vanuit Britisch Colombia maar hoe verder we reden werd duidelijk dat het een tegen lucht betrof. Op de campground begon het al snel te regenen. De maiskolven heeft Wanda 10 minuten gekookt en die eet je met boter en zout erop. Echt heerlijk. We hebben nog wel buiten kunnen eten maar echt lekker was het niet meer. De temperatuur was snel gedaald. Later begon het harder te regenen en te onweren.

Morgen gaan we naar iets vlakbij Fort McLeod. We zijn weer benieuwd.

Danny, Karin en Sam


Dag 6 stetler

Beste lezers

Ik loop wat achter met mijn verhalen maar ik heb niet altijd Wi-Fi waardoor het lastig is om een verhaal te schrijven.

Maar dag 6 begon met een heerlijk ontbijt en daarna hebben we relaxed alles opgeruimd en de motor home gereed gemaakt voor vertrek. We gingen vandaag naar Stetler. Dat is een afstand van ongeveer 100 km maar we hebben er veel langer over gedaan omdat we wederom een verassing kregen.

We kwamen aan in shelbyville, een klein dorpje met een museum. We hadden geen idee waar we terecht kwamen. Dave en Wanda hadden al plezier vooraf. We liepen een klein gebouwtje in met als eerste een soort souvenirshop met van alles en nog wat. Vooral handgemaakte dingen. Wanda heeft betaald en we mochten naar binnen. We waren terecht gekomen in het grover museum in shelbyville. Een grover is een soort woelrat. Dus dachten we echte beestjes te gaan zien maar nee. Het is niet uit te leggen maar in kleine hokjes met raampjes ervoor zag je aangeklede opgezette grovers staan in allerlei situaties. Zoals een schooltje, bruiloft etc etc. Het was echt om te gieren van het lachen. Wanda en Dave moesten weer om ons lachen. Danny heeft overal foto's van gemaakt. Helaas lukt uploaden van de foto's nu niet. Zodra dat lukt zal ik ze hier neer zetten zodat jullie kunnen mee genieten. Deze surprise was echt knettergek.

Na het leuke museum zijn we naar Stetler gereden om boodschappen te doen en te tanken. De tank was bijna leeg dus dat was echt wel nodig. Je komt hier niet zoals in Holland elke 20 km een tankstation tegen. Soms kan daar wel 100 km tussen zitten.

Na het tanken zijn we wezen lunchen bij Tim Hortons. Dat is een tent waar je heerlijke koffie, donuts en wraps kunt eten. Erg lekker. Daarna naar de Wallmart gereden voor boodschappen. We hebben rustig aan gedaan want het regende buiten.

We zijn daarna doorgereden naar de campground. Deze was niet heel makkelijk te vinden maar met gezond verstand en een beetje luisteren naar de navigatie komen we er wel.

Het was dit keer een erg grote campground met veel drukte en herrie. Nadat Dave weer super de motor home heeft geparkeerd samen met Wanda zijn we gaan wandelen richting de winkel voor firewood. Ook maar meteen even doorgelopen naar de beach. Daar was het niet druk want warm was het niet.

We hebben zalmbugers van de BBQ gegeten, erg lekker. Daarna heerlijk bij het kampvuur gezeten. Dat doet bijna heel de campground waardoor het erg rokerig is om ons heen.

Na weer een leuke dag zijn we lekker gaan slapen.

Danny, Sam en Karin

Dag 5 Drumheller

Beste lezers

Vandaag weer een mooie dag. Het weer valt wel wat tegen. In Drumheller is het zeer vaak heet weer maar nu is het 21 graden en geregeld een buitje regen. Jammer maar we vermaken ons prima na een heerlijk ontbijt, eieren, spek en toast, zijn we gaan douchen en hebben we alles in de motor home gereed gemaakt om te gaan rijden. Vlakbij de campground bevind zich een brug die hangt aan ijzeren kabels en je loopt over ijzeren platen met gaten er in. Mensen die mij goed kennen weten dat ik dat echt niet fijn vind om overheen te lopen. Ik doe dat ook niet als ze in de grond liggen. Maar ja, als je wat wilt zien moet je er over heen. Dus met wiebelende knieën ben ik naar de overkant gelopen. Eng maar ik heb het gedaan??

Aan de overkant waren bergen van zand, kolen etc. Ooit was er een rivier en door droog komen te staan en erosie zijn er bergen ontstaan. Sam heeft er op geklommen en mooie stenen gevonden voor zijn verzameling. Erg bijzonder om te zien. En ja we moesten ook weer terug over de brug.

Daarna zijn we een klein stukje doorgereden en kwamen we bij de hoodoos aan. Dit zijn uitgesleten pilaren door erosie. Je kan er om heen lopen en op een groot gedeelte kun klimmen. Sam waren we dus al snel kwijt. Hij heeft heerlijk geklommen en wederom stenen gevonden.

Daarna zijn we naar de Wallmart gereden voor boodschappen en lunch in de motor home.

Nog een klein stukje rijden we we kwamen aan bij het dinosaurus museum van Drumheller. In de Drumheller en verder in Alberta hebben ze veel dinosaurus botten gevonden en ook van andere dieren. Het is een mooi museum. Ook kun je zien hoe ze aan het werk zijn in het museum. Leuk was dat we op een grote parkeerplaats stonden en het een eind lopen was naar het museum maar er kwam een golfkar aan die ons mee nam naar de ingang. We hebben lang rond gelopen in het museum om alles te zien.

Terug gekomen op de campground stond er tor onze verbazing iemand anders op onze plek. Wanda is terug gereden naar de office om uit te zoeken wat er aan de hand was. Daar bleek dat ze voor 1 nacht had gereserveerd en niet voor 2. Foutje bedankt. Maar gelukkig was er nog een andere plek vrij en konden we ons weer instaleren met de motor home. Helaas wel in de regen. Dus de rest van de avond zijn we binnen gebleven. We hebben heerlijk gegeten uit de crockpot die al de hele dag aan heeft gestaan in de motor home. Dus daar rook het ook heerlijk al de hele dag.

Het was weer een mooie dag met verassingen. Morgen gaan we op weg naar Stetler.

Groet Danny, Karin en Sam.

Dag 4 Edmonton en vertrek

Beste lezers

Op het moment dat ik dit schrijf zijn we in Drumheller en het regent pijpenstelen. Maar gelukkig zitten we binnen en daar is het droog en warm.

Maar goed dag 4. We zijn opgestaan en we hebben ontbeten. Daarna hebben we met z'n allen de motor home ingepakt. Sam heeft net als gisteren Dave geholpen met alles inpakken en ondertussen kreeg hij uitleg over alles in de motor home.

Er is zoveel ruimte in de motor home, ongelooflijk. Er staat een grote Amerikaanse ijskast in met een grote vries ruimte er onder. Wanda vertelde dat er 72 bekers Ben en Jerry ijs in passen. ?. Nu liggen er een stuk of 20 in denk ik. Achterin staat een 2 persoonsbed. Er is een toliet en een douchecabine er naast. Voorin staan 2 grote stoelen voor een passagier en de chauffeur. De keuken is groot en heeft een oven en een magnetron. Voor en achter staat een televisie en er zijn verschillende punten waar je dingen kan opladen. Echt ongelooflijk.

Nadat alles ingepakt was hebben we de honden en de katten gedag gezegd en zijn we gaan rijden. Eerst nog naar de AMA (ANWB) voor passen om de natuurparken en musea in te kunnen gaan.

Om 12.45 u reden we echt weg vanuit Edmonton naar Drumheller. Onderweg zijn we gestopt in een klein dorp in de middle of nowhere. Daar hebben we geluncht en zijn we weer door gereden.

Wanda en Dave vertelde dat er elke dag wel een verassing kregen. Dus we waren erg nieuwsgierig. Op een gegeven moment heeft Dave muziek aangezet waar we niets van begrepen en Wanda stopte de motor home. En wat we toen zagen was ongelooflijk. Vanuit het niets zagen we de kleine broer van de grand canyons uit Amerika. Van bovenaf kon je er in kijken. Het was erg indrukwekkend om te zien. Echt een verassing. Sam heeft in een kleine shop stenen gekocht.

Vanaf daar zijn we door gereden naar Drumheller en de campground voor de 1e overnachting. We keken onze ogen uit hoe Dave Wanda hielp om de motor home te parkeren. Daarna moest er van alles gebeuren om de wagen klaar te maken voor koken en overnachting.

Wanneer de slides uitgeschoven worden is er ongelooflijk veel ruimte in de wagen. Er kan makkelijk een slaapbank worden uitgeklapt om op te slapen. Sam slaapt boven de chauffeurs en passagier stoelen. Zijn bed wordt naar beneden geklapt.

We zijn na het neerzetten van de motor home gaan eten in een Grieks restaurant vlakbij de campground. Het was erg gezellig en het eten was lekker.

Terug gekomen heeft Wanda ons geleerd hoe de bedden moesten worden opgemaakt. En hebben we hard gelachen om Sam die zijn bed moest opmaken maar dat ging niet zo makkelijk. Natuurlijk heb ik hem geholpen en kon hij heerlijk gaan slapen.

Het was de eerste dag in de motor home en er zullen er nog 9 volgen. We zijn benieuwd naar wat we nog allemaal gaan zien. Morgen gaan we naar een museum en ze hebben weer een verassing voor ons in petto

Groetjes van Danny, Sam en Karin


Dag 3, Edmonton

Beste lezers

Vandaag een rustige dag in Edmonton. We zijn rustig opgestaan en hebben ontbeten. Om 9.30u gingen Wanda en Dave weg omdat Dave naar de oogarts moest voor controle. Gelukkig was alles goed met zijn ogen na de laatste operatie.

We zijn daarna met Wanda naar Downtown Edmonton geweest. Dat is het centrum van Edmonton. Dit is echt een ander gedeelte van de stad. Hier zie je de huizen meer dicht op elkaar staan en zie je ook meer dat er armoede is in de stad. Wanda vertelde dat er overal wel mensen leven zonder huis en inkomen maar dat het het meest opvalt in Downtown Edmonton. In de stad wordt erg veel gebouwd op dit moment. Voorheen was Downtown Edmonton er voor de mensen die er werkten of studeerden en was her er vooral na 18.00u doodstil. Nu zie je er steeds meer bars en restaurants komen en gaat de stad meer leven. Vele jonge mensen willen nu wonen in Downtown Edmonton.

We zijn gestopt bij het nieuwe ice stadion. We konden kijken in de hal van het stadion. Het ligt midden in de stad.

Na de sightseeing in de stad zijn we doorgereden naar de garage waar de motor home stond voor een reparatie. We keken onze ogen uit. De motor home is echt zeer groot. Het lijkt wel een touringcar.

Danny mocht terug rijden in de Porsche war geen straf was.

Na het ophalen van de motor home zijn we terug gegaan naar het huis. Wanda en Dave nog even weg gegaan. Sam heeft gespeeld met de hond Asker in de tuin. Hij heeft een grote bal die hij met zijn neus door de tuin jaagt. Asker is een hond uit Nederland. Wanda heeft die een aantal jaar geleden gekocht als puppy in Nederland.

Toen Wanda weer terug was zijn we de boodschappen gaan doen voor de trip met de motor home. Bij de Wallmart hebben ze alles.Terug gekomen bij het huis hebben we alles opgeruimd. En heeft Sam Dave geholpen met het gereed maken van de motor home.

We hebben een zeer heerlijke Angus Steak gegeten die gegrild is op een kleine BBQ. Het smaakte echt super.

Na een heerlijke dag zijn we op tijd gaan slapen.

Dag 2 Edmonton

Dag 2 in Edmonton

Dag 2 zijn we rond 6.00uur wakker geworden in Edmonton. De heren hebben wat onrustig geslapen maar werden goed wakker. Boven gekomen heeft Wanda ons verteld waar we alles kunnen vinden in de keuken. In het huis is het "help your self, service". Dus dat hebben we gedaan. Er is van alles in huis. Wanda maakt zelf brood wat erg lekker is. En ook het zelfgemaakt bananenbrood valt in de smaak. Na het eten zijn we gaan douchen en aankleden.

Daarna zijn we met Wanda naar de grootste winkel Mall gegaan van Canada, de West Edmonton Mall. Heel veel winkels van heel duur en exclusief tot goedkoop. Alles kun je er vinden. We hebben er dan ook heerlijk gewinkeld. Als eerste gingen we naar de "built a bear" winkel gegaan. Sam mocht iets uitzoeken en hij koos een lieve bruine beer en ik kreeg van Wanda een rendier. Die zijn erg bekend in Canada. We hebben de knuffels zelf gevuld. Erg leuk om te doen. Onze knuffels hebben zelfs een geboorte akte.

Daarna vele winkels gezien. We hebben kleding gekocht bij Aebercrombie and Fitch. Slippers bij de flip flop winkel en cd's. Sam wilde zeer graag zijn monopoly verzameling uitbreiden met een versie uit Canada. Hij dacht er een gevonden te hebben maar volgens Wanda was dit geen Candadese versie. Ze vertelde dat ze er nog een thuis had staan die Sam mocht hebben. De volgende ochtend heeft Sam zijn monopoly gekregen en hij is er zeer blij mee.

In de Mall zijn niet alleen winkels maar ook andere attracties te vinden zoals een bioscoop, voor, waterpark en een pretpark. Sam zag de achtbanen en zei direct "Nee daar ga ik echt niet in". We hebben even staan kijken maar Sam veranderde niet van mening.

Na de lunch zijn we verder gegaan met winkelen. Op het laatst zijn we naar de NFL winkel geweest. Sam heeft een nieuw shirt gekregen van het Canadese voetbalteam uit Edmonton en een pet. Hij is superblij.

Starbucks konden we natuurlijk niet overslaan. Na het vele winkelen zijn we naar de supermarkt gereden om boodschappen te doen. Wijn is in Canada erg duur. Een fles wijn zoals bij Pinot Grigio kost hier gemiddeld 17 Canadese dollar.

Onderweg verteld Wanda van alles over de omgeving.

Thuis gekomen hebben we gegeten en gekletst. Rond 22.00u is Sam naar bed gegaan en niet veel later zijn wij ook naar bed gegaan. Het tijdsverschil met Nederland voelde we nog wel maar het gaaat steeds beter.

Morgen gaan we boodschappen doen in downtown Edmonton, het centrum van Edmonton.

Tot de volgende keer

Danny, Sam en Karin